Nire aurtengo batxilerreko latineko ikasle zoragarri bakarrak testu bat bidali zidan emailez atzo gauean. Bere pentsatzeko autonomia bultzatzeko, eta bidenabar bere idazteko trebetasuna lantzen laguntzeko helburuaz, pasa den ostiralean proposatu nion klasean agertutako kontutxu bati buruzko hausnarketa idatzia egiteko positivum maximum bat nahi bazuen (beste bat! egunero irabazi egiten ditu eta!). Hain pozik eta harro nago bere zientziarako interesaz non egin duena konpartitu nahi dudan hemen zuekin guztiekin.
Bestalde, bere jarrera norbaitentzako eskarmentu ikaragarria dela pentsatzen dut, 17 urte besterik ez dituelako. Baina arima aberatsa du dagoeneko bere ahalegin eta merituei esker. Horrelako gizakiak behar ditu gure mundu gaixoak.
Hona hemen kopiatuta berak bidalitakoa hitzez hitz. Disfrutatuko duzuelakoan, besterik gabe, agur bero bat irakurle guztientzat.
Jatorrian laugarren deklinabideko hitz maskulinoa zen ”risus”. Baina, deklinabide hau desagertzean, bigarrenera pasatu zen. Ondoren, bigarren deklinabidean neutro pluraltzat jo zuten, hizkuntza ondo menderatzen ez zuten pertsonek. Akats hau egitea, nire aburuz, oso normala da irribarrea gauza bat baita eta ez bizidun bat. Gauza ez-bizidunei neutro izaera emateko joera indoeuroparrean antzeman dezakegun ezaugarrietako bat dugu. Eta azkenik, neutroaren “a” amaiera femeninoarekin nahastu zuten. Esan behar dut, hau oso akats ohikoa dela ikasleon artean ere.